بررسی تأثیر محتوای دروس و خودرهبری بر امید به اشتغال دانشجویان مدیریت بازرگانی: نقش میانجی خودکارآمدی و خودتعیین کنندگی

امید به اشتغال موضوعی است که در سال های اخیر به دلیل شرایط اقتصادی کشور، افزایش تعداد دانشگاه ها و توسعه آموزش عالی از اهمیت بسیاری برخوردار گشته است؛ لذا، این پژوهش با هدف بررسی نیروهای درونی و بیرونی اثرگذار بر امید به اشتغال، به بررسی تأثیر محتوای کتب درسی و خودرهبری بر امید به اشتغال به طور مستقیم و با میانجی گری متغیر خودکارآمدی و خودتعیین کنندگی در میان دانشجویان سال سوم و چهارم رشته مدیریت بازرگانی دانشگاه های سراسر کشور پرداخته است. ازاین رو، پژوهش حاضر به لحاظ هدف پژوهش، توصیفی، به لحاظ استراتژی های پژوهش، پیمایشی و به لحاظ شیوه گردآوری داده ها، پرسش نامه ای است. به منظور سنجش تأثیر متغیر مستقل بر وابسته، پرسش نامه پژوهش به صورت حضوری و اینترنتی و به روش نمونه گیری غیراحتمالی در دسترس 450 نفر از اعضای نمونه توزیع گردید که در نهایت 402 پرسش نامه مناسب و بدون نقص جمع آوری شد و تجزیه و تحلیل گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش معادلات ساختاری و نرم افزار smart pls2 حاکی از آن است که محتوای درسی و خودرهبری به طور مستقیم و با میانجی گری خودکارآمدی و خودتعیین کنندگی بر امید به اشتغال مؤثر است؛ بنابراین، کلیه فرضیه های پژوهش مورد تأیید خواهد بود.